ՄԻ ՊԱՅԹԱԾ ԱԿԱՆԻ ՊԱՏՄՈՒԹՅՈՒՆ

Սերժ Սարգսյանի` հարևան երկրում ձեռք բերեծ ԿԳԲ-ական մտածողությունը հայկական դաշտ ներմուծեց այնպիսի երևույթներ, որպիսիք հարիր էին միայն ադրբեջանական արժեքային համակարգին: Ստորություն, դավաճանություն, ստուկաչություն. ահա Սերժի պատկերացրած կառավարման կուլտուրան:

Սերժը սիրում է նաև օգտագործել տարատեսակ Դհոլ-Արտաշների, պեդոֆիլ-սարգսյանտիկոների, երկնագույնների, ԱԽՔ-արթուրների, ինչպես նաև անհատական պատվերներով աշխատող «ատամնատեխնիկների», ինչպիսին կաորղ է համարվել «անկախ» պատգամավոր Վիկտոր Դալլաքյանը: Սույն Վիկտորն իր կարիերան սկսեց Լևոն Տեր-Պետրոսյանի իշխանության օրոք` վերջինիս քծնելու անզուգական տաղանդ դրսևորելով: Ճիշտ է, Լևոնին քծնելու առումով Վիկտորը զիջում էր ԱԽՔ-ացման ուղին նոր-նոր բռնած Արթուր Բաղդասարյանին, բայց դե Վիկտորն էլ իր ձևերն ուներ ու ընտանիք կարողանում էր պահել: Երբ 98-ի իշխանափոխության հոտն ընկավ` Վիկտորը դարձավ մոլի վազգենսարգսյանական: Վազգենին ծառայելը նույնպես որոշակի հաց ապահովում էր դանդաղ ու հոգնեցուցիչ խոսք ունեցող Դալլաքյանին: Ամեն ինչ լավ կարող էր գնալ Վիկտորի համար, եթե չլիներ չարաբաստիկ հոկտեմբերի 27-ը: Վազգենը սպանվեց: Վիկտորը դրանից հետո մի պահ կորցերց իրեն և հայտնվեց Ստեփան Դեմիրճյանի թևի տակ: Շատ կարճ ժամանակ անց, Վիկտորը վերգտավ իր տեսակը և սկսեց ճանապարհներ մտածել, որպեսզի կրկին ծառայի օրվա իշխանությանը:

Սերժը, որպես փորձված գործակալ, իսկույն նկատեց գործակալ դառնալու ցանկություն ունեցող դալլաքենց ցեղի Վիկտորին ու «վերբովկա» արեց նրան: Գործարքը կայացավ: Վիկտորը դուրս եկավ ՀԺԿ-ի տակից և սկսեց «անկախ» խաղալ: Նրան շատ հետաքրքիր դերակատարում էր վերապահել Կեվորկովի օգնական աշխատած և Հեյդար Ալիևին ծառայած Սերժ Սարգսյանը: Վիկտորն, ըստ Սերժի հետ ձեռք բերված համաձայնության, պետք է ընդդիմադիր ամպլուայում հանդես գար, որպեսզի միամիտ ժողովուրդը լոռեցուն ընկալեր որպես միայնակ կռիվ տվող միամիտ լոռեցու: Այդկերպ Վիկտորը պետք է «հաչեր» այն իշխանավորների վրա, ում վրա «քսի» կտար Սերժը: Իրենց կարծիքով, այդկերպ ոչ ոք չէր ֆիքսի, որ Վիկտորը իշխանական է: Ի՞նչ է եղել որ` քննադատում է իշխանություններին, ժողովրդահաճո բաներ է ասում և այլն: Բայց ուշադիր հետևելով Վիկտորին` հեշտությամբ կարելի է պարզել, որ Վիկտորը քննադատել է բոլորին, բացի Սերժից: Ավելին. Ռոբերտ Քոչարյանին, նախարարներին, քաղաքական իշխանական ուժերին Վիկտորը քննադատում էր հենց Սերժի ցուցմամբ:

Սերժին անվերապահ վստահող ու բավական կացնային մտածողություն ունեցող Ռոբերտ Քոչարյանը անգամ ինչ-որ պահից սկսեց հասկանալ այդ խաղը և թույլ չտվեց, որպեսզի Վիկտոր Դալլաքյանը հայտնվի քոչարյանական «Բարգավաճ Հայաստանի» ցուցակում: Սերժը, փաստորեն, ուզում էր իր մարդկանցով լցնել Դոդի բախչեն, բայց Վիկտորի մասով չստացվեց: Փոխարենը, սերժենք այժմ ներսից պայթեցրել են ԲՀԿ-ն: Միշիկի կոշիկի շնորոկի է վերածվել երկնագույնի համբով ունեցող Ավետ Ադոնցը, իշխանական սպասարկու է դարձել Մուկի նախկին /կամ գործող/ սիրուհի և ընդդիմադիր թերթի նախկին լրագրողուհի, մոնղոլ-թաթարուհու արտաքին ունեցող Նաիրա Զոհրաբյանը, Սերժին «գործ տվող» է դարձել Իշխան Զաքարյանը և այլոք: Բայց սրանց մասին մեկ այլ հրապարակմամբ կանդրադառնանք` ավելի մանրամասն:

Այժմ վերադառնանք Սերժի շպիոն Վիկտորին: Սույն պարոնը դարձել է չընտիրի յուրօրինակ խոսնակը: Ընդ որում, նա կատարում է ամենաճղճիմ ֆունկցիաները: Այսպես. Սերժը արտաքին գործերի կլորաթուշ և փամփլիկ նախարարին ուղարկում է Թուրքիա` քիրվայության, բայց իր վերահսկողության տակ գտնվող թերթերի էջերից Վիկտորի բերանով քննադատում Էդիկին` նույն քիրվայության համար: Մոսկովյան հռչկագիրը նույնիսկ հանրապետականները /բացի հարբեցող Ռազմիկ Զոհրաբյանից և «մարշրուտկեքի» մեծ սիրահար Գալուստից/ հարկ չհամարեցին գովել: Դա նրանց փոխարեն արեց Վիկտոր Դալլաքյանը: Դալլաքյանի խոսքից զգացվում էր, որ կլիենտը փորձել է դիմադրել ու բացատրել, որ ամեն ինչ «կզռռա», բայց Սերժը ճար չուներ: Ականը պետք էր պայթացնել, այլապես ինքը կպայթեր: Եվ ի վերջո, ականները միշտ էլ ինչ-որ պահի պայթում են և Վիկտորը բացառություն չպետք է կազմեր:

Սերժն այժմ մի քանի հաչող շներ ունի. կուսակցական էշ որոշումները բարձրաձայնում է Էդուրադ Շարմազանովը /դեմքի անմեղսունակ և հույ-նժդեհականի արտահայտությամբ/, մարտի 1-ի գործով հիմարություններ արտասանելը դրված է Սամվել Նիկոյանի վրա: «Միջազգային» հարցերով ու այլ «դիշովի» թեմաներով հանդես է գալիս Ավետ Ադոնցը /Դավիթ Հարությունյանը ոնց որ թե ցրողական խաղ է սկսել ու չի ուզում Սերժին հրապարակային պաշտպանել/: Դհոլի դերում հանդես է գալիս Արտաշես Գեղամյանը, անբարոյականի զավակի դերում` ԱԽՔ-Արթուր Բաղդասարայնը, իսկ Սերժի շրջապատի դեմ «ընդդիմադիրի» կեցվածքով ելույթ է ունենում մեր «հերոս» Վիկտոր Դալլաքյանը: Կարծում եմ, այս հրապարակմամբ, Վիկտորը վերջնականապես կպայթի որպես ական, և իշխանությունը ստիպված կլինի նոր ականներ փնտրել: Օրինակ, նախկին ընդդիմադիր տնտեսագետ Թաթուլ Մանասերյանը: Ի՞նչ վատ ական է որ: Մարդը մեռավ գործ խնդրելով ու իշխանություններին հրապարակավ դիֆերամբներ հղելով:

Մովսես Կարապետյան