Ծանրամարտի հայկական լենգենդ Յուրի Վարդանյանին էլ շարքից հանեցին: Սերժ Սարգսյանը, թուրքական մեթոդներով, վարկաբեկում է ամենքին ու ամեն ինչ: Եթե հիշում եք, գյումրեցի ծանրորդ Յուրի Վարդանյանը Ամերիկայում համակարգում էր հայկական ընդդիմադիր շարժումը: Նա և’ Կարեն Դեմիրճյանի, և’ Ստեփան Դեմիրճյանի, և’ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի կողմակիցն էր: Յուրին մշտապես ասում էր, որ Հայաստան կվերադառնա, եթե «սրանք իշխանություն չլինեն» և ՀՀ-ն նորմալ երկիր դառնա: Չգիտեմ, թե ի՞նչ տեղի ուենցավ այս ընթացքում, բայց Յուրին օրերս հայտարարեց, որ վերադառնում է հայրենիք: Այն, որ վերդառնում է` դա լավ է: Իսկ այն, որ նա վերադառնում է Սերժ Սարգսյանից մի երկու քոսոտ պարգև ու մեդալ ստանալուց հետո` դա արդեն շատ վատ է: Փաստորեն, Յուրին գտնում է, որ մարտի 1-ի դեպքերից հետո իշխանություններն այնքան լավն են դարձել և երկիրն այնքան աննման է դարձել, որ արդեն կարելի է ընտանքիով վերադառնալ: Անկեղծ ասած, շատ ափսոս Յուրիին: Գոնե մտածում էինք, որ մեկն ունենք Ամերիկայում, ով չի տրվել գայթակղություններին: Բայց ավաղ: Յուրի Վարդանյանը եկավ համալրելու Շուշան Պետորսյանի, Սոս Սարգսյանի, Հրանտ Թոխատյանի, Նունե Եսայանի, Մերուժան Տեր-Գուլանյանի, Հենրիկ Իգիթյանի, Արմեն Մազմանյանի, Արա Երնջակյանի /ում անունը, որ չհիշեցի` թող ներեն/ և այլ պնակալեզների հոծ բանակը: Այս իշխանությունները վամպիր են դարձել: Չեն թողնում, որ լուսավոր կետեր մնան մեր ժողովրդի մեջ: Բոլորին ուզում են փչացնել, որ իրնց փչացվածությունը չերևա: Բայց մի կողմից էլ լավ է: Սերժը մեզ ցույց է տալիս մեր ազգի կերպարի հակառակ կողմը նաև: Մենք ակնատեսն ենք մեր մարդկային ստորին բնազդների ու կեղտոտ ՙես՚-երի դրսևորմանը: Դա էլ է պետք: Սերժն, անշուշտ, երկար չի ձգի: Թեկուզև կապտած աչքերի հանգամանքը հաշվի առնելով: Երկար չի ձգի, բայց այդ ընթացքում կհասցնի մաքրել/ անկախ իր կամքից/ հայկական աղբը: Դրանից հետո կարելի է նոր էլիտա ձևավորվել` զերծ վլադիմիրմսրյանական քծնանքից ու Սերժի համար դեկորի դերի կատարումից և տերգուլանյանական ստորաքարշությունից: Իսկ մինչև այդ պետք է հետևել սատանայի խրախճանքին: Այնպիսի տպավորություն ունեմ, կարծես դև կա նստած մեր քաղաքի վրա, որը գալիս ու թաթը դնում է լավագույնների վրա ու փչացնում նրանց: Բայց ներքին ձայնս ասում է ինձ, որ մի վհատվիր, դրանք լավագույնները չեն: Դրանք սովետական կայսրության մնացուկ գործիչներն են ու լավ է, որ նրանք ավլվում են: Դևն իր չար նպատակաով նաև բարի գործ է անում. ԱԽՔ-Արթուր Բաղդասարյանը ոչնչացվեց, Դհոլը չկա, Սադոյանի «պլաստինկան» էլ չի պտտվում, Խոսրովի բեղերն այլևս մարտունակ չեն և այդպես շարունակ: Սերժի իշխանության տարիները կդառնան ՀՀ ամենակորցրած տարիները, բայց միևնույն ժամանակ ՀՀ ինքնամաքրման տարիները: Սերժն իր հետ «գերեզման» կտանի բոլոր կեղտոտվածներին և նոր մարդիկ ստիպված չեն լինի «թաղումներով» սկսել իրենց գործը. Սերժը բոլոր կզողներին արդեն «թաղած» կլինի : Ամեն դեպքում, մեղք էր Յուրիկը….
Ծանրամարտի հայկական լենգենդ Յուրի Վարդանյանին էլ շարքից հանեցին: Սերժ Սարգսյանը, թուրքական մեթոդներով, վարկաբեկում է ամենքին ու ամեն ինչ: Եթե հիշում եք, գյումրեցի ծանրորդ Յուրի Վարդանյանը Ամերիկայում համակարգում էր հայկական ընդդիմադիր շարժումը: Նա և’ Կարեն Դեմիրճյանի, և’ Ստեփան Դեմիրճյանի, և’ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի կողմակիցն էր: Յուրին մշտապես ասում էր, որ Հայաստան կվերադառնա, եթե «սրանք իշխանություն չլինեն» և ՀՀ-ն նորմալ երկիր դառնա: Չգիտեմ, թե ի՞նչ տեղի ուենցավ այս ընթացքում, բայց Յուրին օրերս հայտարարեց, որ վերադառնում է հայրենիք: Այն, որ վերդառնում է` դա լավ է: Իսկ այն, որ նա վերադառնում է Սերժ Սարգսյանից մի երկու քոսոտ պարգև ու մեդալ ստանալուց հետո` դա արդեն շատ վատ է: Փաստորեն, Յուրին գտնում է, որ մարտի 1-ի դեպքերից հետո իշխանություններն այնքան լավն են դարձել և երկիրն այնքան աննման է դարձել, որ արդեն կարելի է ընտանքիով վերադառնալ: Անկեղծ ասած, շատ ափսոս Յուրիին: Գոնե մտածում էինք, որ մեկն ունենք Ամերիկայում, ով չի տրվել գայթակղություններին: Բայց ավաղ: Յուրի Վարդանյանը եկավ համալրելու Շուշան Պետորսյանի, Սոս Սարգսյանի, Հրանտ Թոխատյանի, Նունե Եսայանի, Մերուժան Տեր-Գուլանյանի, Հենրիկ Իգիթյանի, Արմեն Մազմանյանի, Արա Երնջակյանի /ում անունը, որ չհիշեցի` թող ներեն/ և այլ պնակալեզների հոծ բանակը: Այս իշխանությունները վամպիր են դարձել: Չեն թողնում, որ լուսավոր կետեր մնան մեր ժողովրդի մեջ: Բոլորին ուզում են փչացնել, որ իրնց փչացվածությունը չերևա: Բայց մի կողմից էլ լավ է: Սերժը մեզ ցույց է տալիս մեր ազգի կերպարի հակառակ կողմը նաև: Մենք ակնատեսն ենք մեր մարդկային ստորին բնազդների ու կեղտոտ ՙես՚-երի դրսևորմանը: Դա էլ է պետք: Սերժն, անշուշտ, երկար չի ձգի: Թեկուզև կապտած աչքերի հանգամանքը հաշվի առնելով: Երկար չի ձգի, բայց այդ ընթացքում կհասցնի մաքրել/ անկախ իր կամքից/ հայկական աղբը: Դրանից հետո կարելի է նոր էլիտա ձևավորվել` զերծ վլադիմիրմսրյանական քծնանքից ու Սերժի համար դեկորի դերի կատարումից և տերգուլանյանական ստորաքարշությունից: Իսկ մինչև այդ պետք է հետևել սատանայի խրախճանքին: Այնպիսի տպավորություն ունեմ, կարծես դև կա նստած մեր քաղաքի վրա, որը գալիս ու թաթը դնում է լավագույնների վրա ու փչացնում նրանց: Բայց ներքին ձայնս ասում է ինձ, որ մի վհատվիր, դրանք լավագույնները չեն: Դրանք սովետական կայսրության մնացուկ գործիչներն են ու լավ է, որ նրանք ավլվում են: Դևն իր չար նպատակաով նաև բարի գործ է անում. ԱԽՔ-Արթուր Բաղդասարյանը ոչնչացվեց, Դհոլը չկա, Սադոյանի «պլաստինկան» էլ չի պտտվում, Խոսրովի բեղերն այլևս մարտունակ չեն և այդպես շարունակ: Սերժի իշխանության տարիները կդառնան ՀՀ ամենակորցրած տարիները, բայց միևնույն ժամանակ ՀՀ ինքնամաքրման տարիները: Սերժն իր հետ «գերեզման» կտանի բոլոր կեղտոտվածներին և նոր մարդիկ ստիպված չեն լինի «թաղումներով» սկսել իրենց գործը. Սերժը բոլոր կզողներին արդեն «թաղած» կլինի : Ամեն դեպքում, մեղք էր Յուրիկը…. 
Комментарии: 0:
Отправить комментарий
Подпишитесь на каналы Комментарии к сообщению [Atom]
<< Главная страница