Րաֆֆին գնում է Գեղամյանի հետքերով

2003թ-ի նախագահական ընտրությունների ժամանակ իշխանությունները փրկվեցին Արտաշես Գեղամյանի միջոցով: Բանն այն է, որ Ռոբն ու Սերժը խուճապի մեջ էին, քանի որ սպասվում էր Ստեփան Դեմիրճյանի ու Արտաշի միավորումը: Այդ միավորումը տապալելու նպատակով Արտաշին կաշառեցին ու բերեցին նստեցրին Հ1-ի տաղավարում ու կազմակերպեցին «Գեղամյանը հաղթեց Սերժ Սարգսյանի հետ հեռտուստաբանավեճը» օպերացիան: Դրանից հետո Արտաշն արդեն Սերժի տված զրոներն էր հաշվում: Արտաշի ու Դեմիճյանի միավորումը չթույլատրելով` քոչարյանենք մասնատեցին ընդդիմադիր էլեկտորատը: Այն օրերին դեռ մարդիկ հավատում էին Արտաշի լալահառաչ ընդդիմադիր ելույթներին և իշխանությունները դա շատ լավ օգտագործեցին: Ի դեպ, Արտաշին /մինչև դհոլացում/` հենց այդ հեռուստաբանավեճը դարձրեց քաղաքական պոռնիկ: Բանն այն է, որ մինչև Հ1-ի ուղիղ եթեր սկսելը` Սերժն Արտաշի հետ քննարկում էր «բանավեճի» մարտավարությունը, իսկ «բանավեճը» վարող Վահան Հովհաննիսյանը ինստրուկտաժ էր անցնում հարցերի բովանդկության և «սրության» մասով: Սերժն ու Արտաշը, ըստ էության, գործարք էին կնքում մինչև եթերը սկսելը: Բայց ի՞նչ իմանար Դհոլ-Արտաշը , որ իր ու Սերժի խոսակցությունը տեսաձայնագրվելու էր ու հետո անընդհատ օգտագործվելու որպես կոմպրոմատ: Ահա Արտաշի` ժողգործիքի վերածվելու պատճառը: Այսօր արդեն Սերժ Սարգսյանին նոր դհոլներ են պետք: Արտաշն արդեն «պայթած» դեմք է և նույնիսկ Սերժին է «նադայել» արել: Համ էլ «բիձան» տարիքն առել է: Հարկավոր է նոր դհոլ. բեղավոր, ջահել, պոնչիկ ու մի քիչ էլ դանդալոշ ու անիմաստ ժպտացող: Կերպարն արդեն գտնվել է: Դա Րաֆֆի Հովհաննիսյանն է: Սերժ Սարգսյանը նրանից ընդդիմության լիդեր է ուզում կերտել: Իշխանական սոցհարցումների վերջին շոուն պարզորոշ ցույց է տալիս Սերժի պարզունակության աստիճանի նմանվող քայլերը: Սակայն ամեն ինչ այնքան ակնհայտ ու վատ բեմադրված է, որ պարզապես ծիծաղելի է: Ինչպես հայտնի է «ժառանգությունը» խուսափում է Հայ Ազգային Կոնգրեսին անդամակցելուց: Դրանով արդեն «Ժառանգությունը» բացահայտում է իր իսկական դեմքը /չմոռանանք, որ «Ժառանգությունն» ԱԺ մտավ ՀՀԿ-ի ու Սերժի գործուն միջամտությամբ/: Ու որպեսզի ժառանգականները փրկվեն, Սերժը գնացել է սոցհարցումների ճանապարհով, որպեսզի Րաֆֆիին հնարավորություն տա արդարանալու, թե իբր, ա’յ ժողովուրդ, Րաֆֆին ինչպե՞ս միանա Լևոնին, երբ իր ռեյտինգը Լևոնի ռեյտինգից բարձր է: Ադրբեջանական ԿԳԲ-ի սան Սերժ Սարգսյանն այլ քայլերի ունակ չէ: Նրա մտքի թռիչքը դհոլային քաղաքականությունից չի անցնում: Բայց նա մեղավոր չէ, որ արտաշների պակաս մեզանում չկա: Նողկանք է առաջացնում «Ժառանգության» բացահայտ առևտուրը Սերժի հետ` Լևոնի կողմն անցնելու շանտաժով: Մյուս կողմից էլ զզվելի է հետևել ժառանգականների և հատկապես Անահիտ Բախշյանի ռեվերանսներին` առ Սերժ: Ամուսնու ողբերգական մահվան շնորհիվ քաղաքականություն մտած Անահիտն ավելի լավ կլինի քիչ խոսի ԱԺ ամբիոնից: Իսկ Րաֆֆին դեռ ավիափոխադրումներից չի հոգնել: Իսկ ինչո՞ւ հոգնել, եթե նորաթուխ Արտաշ ես աշխատում և այդ ամենը պետբյուջեի հաշվին: