Քաղաքական պուտանկեքի խրախճանքը

Շատ սարսափելի ժամանակներում ենք ապրում: Ամեն ինչ խառնվել է իրար: Արժեքներն ու բարքերը կատաստրոֆիկ անկում են ապրում: Հերոսները դարձել են հակահերոսներ և հակառակը:
Ադրբեջանական հատուկ ծառայությունների Նարիմանով ծածկանունով Սերժը դարձել է ՀՀ նախագահ, Մուկը դարձել է քաղաքական դեմք, բռնաբարության հոդվածով դատված Դոդի Գագոն / «Դոլչե Գաբանան»՝ ինչպես նրան անվանում են անեկդոտներում / խոսում է երիտասարդության և կրթության մասին, շարքային Սաշիկը դարձել է բիզնեսմեն` իջնելով ԿՌԱԶ-ի ղեկից, պեդոֆիլ վարչապետ Տիգրանը խոսում է աստվաճաշնչից և այլն, և այլն:
Վերջերս շատ է շրջանառվում «քաղաքական պուտանկա» բառակապակցությունը: Ասեմ, որ շատ արդիական բառակապակցություն է, որը Լեդի Հակոբն է ասել պատգամավորների մասին: Չգիտեմ, թե ում է ի նկատի ունեցել Հակոբը, բայց երբ թերթում էի օրվա մամուլը` մի շատ ուշագրավ հրապարակման հանդիպեցի:
Ղարաբաղում թերթերը մի քիչ ուշ են հասնում, այդ իսկ պատճառով մի փոքր ուշացումով եմ արձագանքում «Առավոտ» օրաթերթի ուրբաթ օրվա համարում տեղ գտած մի հոդվածի, որի հերոսը բառի ուղղակի և քաղաքական իմաստով պուտանկա է, ով այսօր դարձել է բարձրաշխարհիկ մի կին: Այդ կինը Դոդի Գագոյի ցուցակով պատգամավորուհի դարձած Նաիրա Զոհրաբյանն է: Նա այնպիսի անկեղծությամբ էր ներկայացել և անպես անմեղ էր փորձել ձևանալ, որ ստիպված պիտի անդրադառնանք սույն շարքային պուտանկայի կյանքի որոշ մանրունքներին: Ախր սրանց նմանները փոխարեն ձեն-ծպտուն չհանեն` հլա մի բան էլ ինքնագովազդվում են ու խոսում են բարոյականությունից, սկզբունքներից, արժանապատվությունից…Կարծում եմ Նիկոլ Փաշինյանն ավելի լավ կբնութագրեր Նառային, սակայն դա չի արել էթիկայից ելնելով, սակայն ես կփորձեմ լրացնել այդ բացը: Պուտանկեքի հետ էթիկա չի կարելի խաղալ:
Եվ այսպես, ի՞նչ էր բացահատում Նառա տոտան «Առավոտի» էջերից: «Ինչ-որ քայլ անելիս երկար եմ մտածում, նույնիսկ լրագորղ աշխատած տարիներին, երբ հարցազրույց պետք է անեի որևէ քաղաքական գործչի հետ, խուսափում էի սրճարաններում նրանց հետ զրուցել,- սեփական աղջկական ու մասնագիտական անաղարտությունն է փորձում ներկայացնել Ն.Զոհրաբյանը` ձեռքի հետ դատապարտելով բամբասանքը ու դրանով փորձելով նախապես պաշտպանվել: Նառան, կաելի է ասել, որ ինքնախոստովանական ցուցմունք է ներկայացրել: Բոլորն էլ գիտեն, որ Նառան եղել է /և կա/ Մուկի` Հովիկ Աբրահամայանի քածը և ձեռքի հետ զբաղվել է Մկան PR-ով` նույնիսկ երբ աշխատում էր ընդդիմադիր «Հայկական Ժամանակ» օրաթերթում: Նառան ճիշտ է ասում, որ չի սիրում քաղաքական գործիչների հետ հանդիպել սրճարաններում: Նառայի հանդիպումները առնվազն սաունաներում են անցնում:
Ասում են` Նառան բավական ագրեսիվ սեքսի կողմնակից է: Իր պաշտոնական ամուսին, գրող Սամվել Մկրտչյանի հետ սադոմազոխիստական սեքսով նրանք զբաղվում էին նույնիսկ բազմաթիվ ներկաների առկայությամբ: Սամվելը ծեծում էր Նառային, իսկ վերջինս դրանից հաճույք էր ստանում: Իսկ ծեծում էր «ռագանոսեց» Սամվելը Նառային, որովհետև կասկածում էր, որ Նառան սրա-նրա հետ է քնում: Մեր այս խոսքերը Նառան «Առավոտի» նշյալ հոդվածում հաստատել է. «Ես շատ տոկուն եմ ֆիզիկական ցավի հանդեպ, սակայն հոգեկան ցավը դժվար եմ տանում»,- ակամայից բացահայտումներ է անում սադոմազոխիստ պատգամավորուհին:
Մազոխիզմի այդ դրսևորումները 10-15 տարի առաջ էին: Իսկ հիմա Նառան թանկանոց պուտանկա է դառել. Մկան գործերով է զբաղվում, պատգամավորուհի է դարձել, Դոդին է գովերգում ու հարցազրույցներ է տալիս:
Արտաքինից մոնղոլ-թաթարուհու հիշեցնեղ Զոհրաբյանը, նույն այդ հոդվածում տողատակերով հաթաթա է տալիս իր տերերին: Այդ հաթաթաները, այսօրվա բարքերից ելնելով, կարելի է նույնիսկ քաղաքական գնահատել:
Այսպես. «Նողկում եմ ստախոս, տգետ և ժլատ տղամարդկանցից: Ժլատ տղամարդը բնության ամենամեծ «չեպեներից» է»,- տարբեր տիպի տղամարդկանց ճաշակածի «բարձունքից» իր մոտեցումներն է կիսում երբեմնի«ընդդիմադիր» Նաիրա Զոհրաբյանը:
Թողնենք այն հարցը, թե ճիշտ գնահատական է տալիս Նառան տղամարդկանց, թե՞ ոչ: Մեզ հետաքրքրում է հարցի «քաղաքական» կողմը:
Հրապարակային դաշտում Նառայի կյանքում 3 տղամարդ կա` պաշտոնական ամուսին Սամվելը, «Բարգավաճ Հայաստան» խմբակցության ղեկավոր Դոդի Գագոն և քոքված սիրեկան Մուկը: Հիմա եթե Նառան դժգոհում է ժլատությունից` ուրեմն Դոդի Գագոյին է «նամիկատ» անում, որովհետև, ասում են Մուկը միշտ էլ լավ է մուծվում:
Տգիտության մասով Նառան, երևի նույն Մկանն էր ակնարկում, քանի որ վերջերս պարզվեց, որ Մուկը ռուսերեն երկու բառ չի կարողնում ճիշտ գրել:
Դե իսկ ստախոսության մասով, երևի Նառան «օֆիցիալ» Սամվելի հետ էր թերթի էջերից «ռազբիրատ» անում: Դատելով այն հանգամանքից, որ տղամարդու ժլատության անթույլատերելիության թեզը հայտնվել էր Նառայի մասին պատմող նյութի նախաբանում` կարելի է ենթադրել, որ Մուկն ու Դոդը սկսել են քցիբություն անել: Դե Նառան էլ դժգոհում է ու ասում, որ դա «չեպե» է: Նառային ասենք, որ շատ պետք չէ նյարդայնանալ. Մուկն ու Դոդը մազերը կրակել են տվել ու ցանկանում են նախագահ-վարչապետ դառնալ: Նառան եթե մի քիչ համբերի, ապա կարող է և բարձրացնել իր «ստատուսը»: Համ էլ տնտեսական ճգնաժամի պայմաններում բոլորն էլ ժլատանում են` այդ թվում և օլիգարխները, ու պետք չէ բ…-ի լաց դնել թերթի էջերից ու բացահայտել, որ Գագիկ Նիկոլայեվիչը /դե Դոդի Գագոն, էլի/ իր ֆրակցիայի անդամներին ծրարով փող բաժանելը դադարեցրել է:

Արմեն Վարդանյան

Հ.Գ.: Նույն հոդվածիցից պարզ դարձավ, որ Նառան կին մրցակիցներ ունի և նրանց «կծում» է` ֆրեյդական մեղադրանքներով: «Այն կանայք, որոնք զուրկ են տղամարդու ուշադրությունից, չսիրված են, շատ վտանգավոր են նաև քաղաքականության մեջ»,- «նամիկատներ» է անում ժամանակին «Հայակական ժամանակում» «լեվի» փողով հոդվածներ գրող Նաիրա Զոհրաբյանը: Կարելի է ենթադրել, որ «նամյոկն» ուղղված էր տղամարդու «աուրա» ունեցող, սփյուռքի նախարար Հրանուշ Հակոբյանին, ով, բազմիցս եմ լսել, երբ հայտնվում է էկրաններին, ապա ստանում է «Ձի» որակումը: Հայտնի է նաև, որ Հրանուշն իր կյանքում տղմարդ չի ունեցել: Հետևաբար, Նառան «կծում» է հենց իր կոալիցիոն գործընկերուհուն: Այսինքն, ճիշտ են այն խոսակցությունները, որ Բարգավաճն ու ՀՀկ-ն «հագած» են իրար: Նառան էլ իր փայով է «հագնում»՝ մինչև այդ հասցնելով «հագնվել» Մուկի կողմից /Դոդը «գաբարիտներով» հարմար չէ/: Բայց վերջերս մրցակից է հայտնվել Նառային: Մուկը մամուլի խոսնակ է նշանակել հեռուստահաղորդավար Մերի Շահինյանին, ով ավելի ջահել է ու Նառայից էլ սիրուն, բայց ի տարբերություն Նառայի, մի քիչ խամ է ու այստեղ Նառան կարող է «քցել» Մերիկոյին: Տեսնենք, թե հարեմում ինչպես կընթանան գործերը: Պարզապես ցավալի է, որ այս մարդիկ են օրենսդիրները և ժողովրդի ճակատագիր են որոշում: