Սերժ Սարգսյանը սովորական ստախոս է

Երբ Սերժը պաշտպանության նախարար էր ու քիչ էր խոսում` տպավորություն էր ստեղծվում, թե խելոք մարդ է: Երբ սկսեց խոսել` պարզվեց, որ նախ խոսել

չգիտի ու, բացի այդ, նաև ստախոս է:

Սերժը երևի մտածում է, թե քաղաքական գործունեությունը դա սուտ խոսելն ու դեմագոգիան է, խաբելն ու ֆռռացնելը: Ուրիշ բան չի կարելի սպասել մի մարդուց, ով կազինոների հանդեպ մերծ սեր ունի: Բլեֆ անելը նրա կյանքի կարգախոսն է:եվ ամենածիծաղելին այն է, որ Սերժը մտածում է, թե իր «տրյուկներն» անցնում են: Ժամանակին նա Վազգեն Սարգսյանի ձեռքից պրծավ «Արմենիկումի» բլեֆով: Սերժն այդ ժամանակ մեղադրվում էր Արծրուն Մարգարյանի սպանության կազմակերպման կամ էլ այդ սպանության չբացահատման մեջ: Վազգենը մի քանի օր ժամանակ էր տվել Սերժին: Սերժն «Արմենիկումով» պրծավ: Ստախոսության ու դեմագոգիայի դրսևորում էր նաև ԱԺ-ում տեղի ունեցած այն հարցուպատասխանը, որի ժամանակ Սերժը, դեմքի մոնղոլ-թաթարական արտահայտությամբ, հավաստիացնում էր, թե կապ չունի «Միկա» ընկերության և դրա ղեկավար Միխայիլ Բաղդասարովի հետ: Սերժը երևի մտածում է, որ եթե ինքն այդպես ասի, ապա բոլորը կհավատան: Նման ձևով էր նա պատասխանում նաև հետընտրական փուլում փեսա Միշիկի կազմակերպած «գլուխգործոց» հարցուպատասխանի ժամանակ, երբ Սերժին հարցնում էին, թե արդյոք ինքը շատ փող ունի, կամ արդյոք կազինո է գնում` Սերժը պատասխանում էր` «Ոչ»: Պատեկերացնում եք, Միշիկը մտածել էր, որ եթե այդպիսի հարցուպատասխան լինի, ապա բոլորը կմտածեն, որ Սերժը խաղմոլ չէ ու աղքատության մեջ է ապրում: Մտածողության առումով փեսան աներոջն է քաշել: Ի դեպ, այդ ինտերնետ հարցուպատասխանի ժամանակ Սերժը խոստացել էր, որ կառավարության ձևավորումից հետո ևս մի հանդիպում կլինի վիրտուալ հարց տվողների հետ: Բայց երևի իրենք էլ են հասկացել, որ տեղի ունեցածը «էշություն» PR-ակցիա էր ու հրաժարվել են այդ մտքից` «ով է հիշելու մեր կրկին հանդիպելու խոստումը» թմայով: Այսինքն ևս մեկ ստախոսություն: Սերժը սուտ է խոսում, կամ խոսքը անընդհատ փոխում է նաև արտաքին աշխարհում: Բայց եթե ներքին ստախոսությունը վարկաբեկում է միայն Սերժին, ապա արտաքին ստախոսությունը վնաս է հասցնում մեր պետությանը: Այսպես` մեկ Սերժը ասում է պետք է ստեղծել ցեղասպանության ուսումնասիրության պատմաբանների հանձնաժողով, մեկ հրաժարվում այդ մտքից: Մի կողմից ասում է, թե Ղարաբաղը մերն է, մյուս կողմից իր փաստացի պաշտոնաթերթ «Ազատամտությամբ» քարոզում, որ հողերը պետք է հանձնել: Սերժի արտաքին ստախոսությունը կարող է սպառնալ մեր պետականությանը: Ներքին ստախոսության վերջին դրսևորումներից է ԱԺ-ում արված ուղերձը: Սերժն ասում է եկեք էլ միմյանց չվիրավորենք, իսկ մյուս կողմից իր «շնիկ» թերթերին քսի է տալիս իր կուլիսային գործընկերների ու ընդդիմության վրա: Սեժի վերջին ստախոսություններից կարելի է համարել համահայկական տարբեր ծրագրերի խոստումները, դրսի հայերի իբր թե ֆինանսական շաբաշները ու այլ բլեֆներ: Բայց ինչպես ժողովուրդն է ասում` ստի ոտքերը կարճ են լինում: Ավելացնենք, որ ստախոսի կառավարումն էլ է կարճ լինում: