ԳՅՈՒԼ ԿԱՆԳՆԻ «ԳԵՐԱՆ» ԿԿՈՏՐԻ

Տվյալ դեպքում «գերանի» դերում հանդես եկավ նախագահի աթոռը զավթած Սերժ Սարգսյանը: Հանուն ճշմարտության ասենք, որ Գյուլը դեռ չկանգնած «գերանն»

արդեն կոտրվել էր:

Սկզբում ֆուտբոլի ազգային հավաքականի լոգոյից հանվեց Արարատը, հետո անջատվեցին Հայոց Մեծ Եղեռնի հուշակոթողի տարածքի լույսերը: Դրանից հետո արդեն Գյուլը մի պահ դարձավ Հայաստանի տերն ու տիրականը: Սերժն այնպիսի թուրքասեր քծնանքի մթնոլորտ էր տարածել, որ միայն իրեն հայտնի և ադրբեջանական ջոջերին իր ծառայած տարիներից հիշողություն մնացած արևելյան նրբերանգներ էր ստացել: Որ թողնեին երևի Գյուլին ուրիշ բան էլ կաներ Սերժը: Պարզապես պաշտոնական արարողակարգը դա չի նախատեսում: Ղարաբաղցի լինելով` ես մշտապես լսել եմ, որ Սերժ Սարգսյանին «Նարիմանով» անունն էին կնքե ԼՂԻՄ-ում: Ճիշտ ասած, չէի հասկանում, թե ինչու՞ «Նարիմանով»: Հիմա արդեն պարզ է, որ ադրբեջանական ԿԳԲ-ին ծառայողին էլ ուրիշ ի՞նչ «կլիչկա» կամ «պազիվնոյ» պիտի տային: Պապս ու հայրս ինձ շատ են պատմել հայատյաց ղեկավար Կեվորկովի մասին: Կեվորկովը Արցախի Աբդուլ Համիդն էր: Նա, որպեսզի պահպաներ իր իշխանությունը, պետք է ապացուցեր ադրբեջանցիներին, որ իրենցից էլ հայատյաց է: Այդ գործի համար նրան բազում մարդիկ էին հարկավոր: Ոչ մի իրեն հարգող ղարաբաղցի չէր գնում Կեվորկովի մոտ աշխատելու: Բոլորն էլ գիտեին, որ ադրբեջանական ԿԳԲ-ին պիտի ենթարկվեին ու Կեվորկովի ցուցմաբ «գործ տային» տեղի այսպես կոչված նացիոնալիստների դեմ: «Գործ տալու» գործում մասնագիտացած էր այսօրվա Հայաստանի նախագահի աթոռը ժողովրդից գողացած Սերժ Սարգսյանը: Բերիայի ակնոցների տակից ղարաբաղցիներին մշտապես հետևող այդ ճիվաղամարմինն այժմ հայտնվել է անկախ Հայաստանի պետական բուրգի գագաթին: Ու պետք չէ զարմանալ, որ նա Գյուլին այդպես ընդունեց: Կարելի է ասել, որ Գյուլն իր շեֆերի շեֆն է: Իսկ Սերժի շեֆը ադրբեջանական ԿԳԲ-ն է: Ինչպես հայտնի է, նախկին ԿԳԲ-ական չի լինում: Իսկ որ Սերժը Ղարաբաղում ԿԳԲ-ի «վերբովկան» անցել էր, դա կասկած չի հարուցում: Այժմ, երբ նա գնում է Ղարաբաղի հարցում զիջումների, դա նաև ադրբեջանական ԿԳԲ-ականների շատ սովորական քայլ է: Նա չի կարող դա չանել: Ադրբեջանցիները Սերժին վերաբերող այնքան կոմպրոմատ դեմ կտան հայ հանրությանը, որ Սերժը մեկ օր էլ չի մնա իր թախտին: Հատևաբար, պետք է փրկել Սերժին ադրբեջանական ծուղակից: Նրան պետք է գահընկեց անել: Ադրբեջանական հատուկ ծառայությունների ներկայացուցչին պետք է օր առաջ հեռացնել պաշտոնից: Հո մեր ժողովուրդը կրակը չի ընկել մետրուկեսանոց Սերժի ձեռքը: Հասկացանք, որ նա «պերեվերբովկա» անցավ ռուսական ԿԳԲ-ի կողմից ու դրա համար էլ մեդալ ստացավ: Հասկացանք, որ Ռուսաստանը մեր ռազմավարական գործընկերն է: Բայց մենք չենք կարող հանդուրժել, որ գործակալը մեր երկիրը ղեկավարի: Ու արդեն կապ չունի, թե որ երկրի գործակալն է այժմ Սերժը` Ռուսաստանի՞, թե՞ Ադրբեջանի: Լևոն Տեր-Պետրոսյանի թայմ-աութը պետք է վերանայել: «Նարիմանովն» անտանելի է դառնում: Բացի այդ, չարժե Սեժին թողնել, որ գնա Թուրքիա` Գյուի մոտ: Այնտեղի արարողկարգով ինչեր ասես, որ նախատեսված չի լինի Սերժի համար: Հաշվի առնելով Սերժի սրտի թուլությունն ու հակվածությունը արևելյան /թուրքական նրբերանգներով/ մտերմության` նրան պետք է հեռու պահել Անկարայից: Շուն-գել` Սերժի նկարի տակի տիտրերում գրվում է ՀՀ նախագահ: Չպետք է թույլ տալ, որ Գյուլը «մտերմիկ» զրուցի, թեկուզև իրենց «Նարիմանովի» հետ: Այդ «զրույցը» միևնույն է ՀՀ «բալանսի» վրա է դուրս գրվելու: Ամոթ է:

ԱՐՄԵՆ ՎԱՐԴԱՆՅԱՆ